lunes, 17 de abril de 2017

CARTAS DENDE O FRENTE

Como outros anos xa chegaron  as nosas cartas: soldados, franceses, ingleses,  rusos ou alemán contan as súas angustias e preocupacións dende as trincheiras;  esposas, nais, irmáns deixan ver os seu medos, as esperanzas e tamén as novidades da retagarda. Para ler máis pincha abaixo



                                                    Essen (Alemaña) 29 de decembro de 1916
  Querido fillo:
  Teño unha mestura de sensacións ao ler a túa carta que non son quen de explicar: alegría ao ter noticias túas, tristeza ao ver que perdín ao meu irmán Adelfried e un medo terrible a que che pase o mesmo a ti. Só o feito de imaxinar o corpo sen vida do meu irmanciño empapado, rodeado de ratas e piollos,dáme arrepío.
  Disme que esperas que eu teña mellores noticias que darche pero aquí tampouco estamos moi ben. Esta casa pese o seu reducido tamaño, fáiseme demasiado grande e fría ao estar sós teu avó e eu. Él cada día está peor. As colleitas de patacas estanse a perder e tentamos combatir a fame comendo nabos, mais estes non nos alimentan do mesmo xeito.Tampouco temos carbón para poder quentarnos neste frío inverno. Todo isto estalle causando a teu avó a perda das poucas forzas que tiña. Eu comecei a traballar na fábrica de armamentos Krupp. Alí fixen moi boas migas cunha muller máis ou menos da miña idade. Chámase Dagna e xa leva bastante tempo na fábrica polo que me axuda moito. Estou moi preocupada por ela porque ultimamente ten unhas manchas de cor amarela na pel e non respira con normalidade.
  Por aquí a radio e o periódico dan conta das vosa situación na fronte. De feito nestes últimos meses informaban da batalla do Somme, da que ti tamén me falas na túa carta.Neste sobre mándoche a única foto que teño, para que lembres que sempre estou ao teu carón. Todas as noites rezo e rezarei para que volvas á casa san. Non quero que se derrame máis sangue do meu sangue nesas malditas trincheiras.
Escríbeme de novo en canto poidas. Un bico enorme e apertas da túa nai.

No hay comentarios:

Publicar un comentario